Anioły 2021

Temat przewodni edycji 2021: Bliskość

Plan działań na 8. anielską edycję:
WĘDRÓWKA: 23 – 29 sierpnia 2021 (Wzgórza Dalkowskie)

W dniach 23-29 sierpnia 2021 miała miejsce 8. edycja wędrówki naszej Anielskiej Wspólnoty. Zostaliśmy ugoszczeni przez wspólnotę parafialną w Jaczowie, której proboszcz ks. Piotr Matus zaopiekował się naszymi potrzebami tak, że czuliśmy się jak w DOMU. Tematem przewodnim była BLISKOŚĆ. To ją, po roku pandemii przeżytej w nie-bliskości, staraliśmy się okazywać sobie nawzajem, a także mieszkańcom 6 miejscowości, do których zawitaliśmy: Ruszowic, Smardzowa, Bądzowa, Potoczka i Jerzmanowej.

Było intensywnie już od pierwszego dnia. Po zakwaterowaniu w ruszowickiej szkole wyruszyliśmy na wycieczkę po pobliskich Wzgórzach Dalkowskich. Zwieńczeniem tego dnia była wspólna Eucharystia w Jaczowie oraz koncert African Music School. Był ogień!!! (Kto nie był… niech odpali relację z anielskiego Facebooka!)

Następny dzień był pierwszym dniem wędrownym. Konferencja „O bliskości z Bogiem” brata Benedykta Stolarskiego OFM, w której słuchaliśmy o budowaniu relacji z Bogiem wpatrując się w Ikonę Przyjaźni. Po wysłuchaniu konferencji wyruszyliśmy kolorowym, anielskim taborem w stronę Smardzowa. Po wspólnym posiłku i warsztatach miała miejsce wyjątkowa Eucharystia, podczas której odbył się chrzest małej Róży. Radości było co nie miara! Dzień zwieńczyły zabawo-animacje oraz spektakl przygotowany przez Teatr Ognia Anthony Street. Przedstawienie było próbą odpowiedzi na pytanie: czy to, żeby być we współczesnym świecie oznacza, że musimy utracić swoją tożsamość?

Kolejny dzień zapowiadał się spokojniej. Rozpoczął się konferencją z elementami autobiograficznymi Sebastiana Adamczyka „O bliskości dla potrzebujących”, w której usłyszeliśmy m. in. Że pomagając osobie w potrzebie nasza relacja z nimi jest. Głębsza, bo przebywamy z samym Jezusem. Następnie, „standardowo” już, wyruszyliśmy. Wyruszyliśmy do Bądzowa, w drogę pełną rozmów i serdecznych uśmiechów. Obiad, modlitwa, warsztaty, Eucharystia i Adoracja. Spokój przerwała wieczorna potańcówka ludowa, gdy wszyscy (bez wyjątków!) zostali porwani pod gwiezdny parkiet. Dzień zakończyliśmy wspólnym oglądaniem spektaklu.

Czwartego dnia celem naszej wyprawy był Potoczek. Wyruszyliśmy niezwłocznie po wysłuchaniu intymnej konferencji Patryka i Magdy Olczyków „O bliskości w małżeństwie”. Po niej wędrówka. Kolorowy orszak przykuwał uwagę i rodził wśród mieszkańców wiele pytań – nie wszyscy wiedzieli o naszym przybyciu. Niewątpliwie zmieniło się to po wieczornym, hucznym koncercie zespołu „Senders” oraz spektaklu.

Kolejny dzień zaczęliśmy od konferencji „Rodzicielstwo bliskości”, którą wygłosiła Maja Łoś. Usłyszeliśmy jak ważną rolę w budowaniu więzi między rodzicami a dziećmi pełni dotyk. Następnie wyruszyliśmy – już po raz ostatni – do Jerzmanowej, w której mieliśmy okazję uczestniczyć w niezapomnianej Eucharystii połączonej z bierzmowaniem. Świętowanie zakończyliśmy kolejnym koncertem. Pomimo odczuwalnego chłodu zespół „Dikanda” zapewnił wszystkim obecnym gorąca atmosferę – w przenośni i dosłownie! Dzień ponownie zakończyliśmy wspólnym oglądaniem spektaklu.

Szósty dzień przyniósł niespodziewane zmiany. Oprócz odczuwalnego braku wędrówki, uczestniczyliśmy w 2 konferencjach. Pierwsza Huberta Wawrzkowicza – „O bliskości ze sobą” – zakończyła się częścią praktyczną (warsztatową). Druga zaś była rozmowo-świadectwem Krzysztofa Berga i br. Cordiana Szwarca OFM, którzy w te wakacje pomagali przy obozie dla uchodźców na greckiej wyspie Lesbos. Kolejnym punktem programu była Eucharystia z chrztem świętym Krzysztofa, wieczorna potańcówka oraz (ostatni już) spektakl. Mogliśmy podziwiać nie tylko tancerzy z Teatru Anthony Street, którzy pięknie łączą taniec z trudnym do okiełznania żywiołem – ogniem, ale także uczestniczyliśmy w bardzo PORUSZAJĄCEJ premierze spektaklu młodych artystów Teatru Anastasis ze Starzyna.

Ostatni dzień minął nam na „zwykłym” byciu ze sobą. Zaczęliśmy od wspólnej Eucharystii, by podziękować dobremu Bogu za całe dobro, którego doświadczyliśmy. Wspominaliśmy minione chwile. Docenialiśmy swoją obecność; uśmiechy, przytulasy, wspólne rozmowy.

Tegoroczna anielska wędrówka była obfita w różne spotkania – i te z Bogiem, i te z ludźmi. Była czasem i przestrzenią, w której po długim czasie pandemicznej „nie-bliskości” mogliśmy okazać ją sobie na wiele sposobów – czułym przytuleniem, miłym słowem, uważnym zasłuchaniem… mimo niesprzyjającej pogody (chłodne i deszczowe dni) to każdy z nas doświadczył dużo ciepła. Bliskość miała wiele postaci. I choć po tak długiej przerwie musieliśmy się ich uczyć na nowo, każdy uczestnik wędrówki stał się dla kogoś ANIOŁEM.

Jesteśmy bardzo wdzięczni każdej osobie, która otworzyła serce na naszą Wspólnotę. Posłała miłe spojrzenie, ciepły uśmiech, dobre słowo, przygotowała posiłki, udostępniła przestrzeń. Dziękujemy!